Ik wil....of toch niet?
Erkennen van jouw eigen wil en daar verantwoordelijkheid voor nemen, terwijl je in verbinding blijft met de ander. Dat was het thema van alweer de vierde dag van de Training Vrouw-zijn, met hart en ziel.
Tijdens onze ontwikkeling naar volwassenheid doorlopen we tussen de 1,5 en 3 jaar de fase van autonomie. Het is de fase waarin een kind een eigen wil ontwikkelt en daarmee besef dat het een autonoom persoon is.
Wanneer deze ontwikkeling op een gezonde manier plaatsvindt, ontwikkelt zich een gezond ego. Het ego is dat deel van een mens wat ervoor zorgt dat je dingen voor elkaar krijgt. Wanneer zich een gezond ego ontwikkelt leert het kind om zichzelf tot uitdrukking te brengen en is er een gezond besef van grenzen. Ook leert het kind vertrouwen op zijn of haar eigen kracht, de kracht van verbondenheid, vitaliteit en zelfexpressie.
Maar wat als je niks te willen had?
Wanneer de wil van de volwassene wet is, macht ingezet wordt om te begrenzen en het kind niet ontvangen wordt in zijn of haar behoefte aan autonomie, is de kans groot dat dit een negatieve impact heeft op de levens- en wilskracht.
Het kind ontwikkelt dan wantrouwen in plaats van vertrouwen ten aanzien van zijn of haar eigen autonomie. Het gaat geloven dat wat hij of zij wil geen bestaansrecht heeft, afhankelijk is van de ander of dat iets willen gelijk staat aan het alleen moeten doen. Deze verschillende overtuigingen zorgen allen voor een gevoel van machteloosheid. Hierdoor kan het kind angst gaan ervaren om zich te verbinden met dat wat het wil, waardoor het geen gezonde eigen identiteit ontwikkelt.
Als volwassene weten we dan vaak niet wat we willen, is aanpassen een kernkwaliteit geworden en ben je vaak de makkelijkste persoon voor anderen om mee om te gaan: Want jou maakt het allemaal niet uit! Maar diep van binnen voelt dat vaak toch net even anders.
Vechten of terug trekken
Om als kind met deze gevoelens te kunnen dealen ontwikkelt het een strategie:
– Het kind trekt zich terug, gaat uit verbinding en komt terecht in een vicieuze cirkel van het eigen systeem. Vaak wordt je dan gedurende je leven steeds kritischer op jezelf. Dit resulteert vaak in meer boosheid en uitputting, wat zich kan uiten in o.a. onvrede, wrok, afzetten tegen, burn-out, overspannen, depressie en eenzaamheid
– De andere strategie is verzet. Om het gevoel van machteloosheid niet te hoeven voelen, pakt het kind alle macht die het heeft. Het gaat met ‘man en macht’ het gevecht aan.
Achter beide strategieën verschuilt zich een zelfde diepe kwetsing: Er is namelijke in beide situaties naast verlies van autonomie, sprake van verlies van verbinding.
Controle als redmiddel
Terugtrekken of het gevecht aangaan is een reactie op angst en machteloosheid. Het kind grijpt naar controle en doet op deze manier een poging om in ieder geval nog de eigen beweging te kunnen controleren.
Van generatie op generatie
Een ouder, opvoeder of een andere autoriteit die zijn of haar macht inzet om te begrenzen, is uit verbinding. Met zichzelf, en hierdoor is een liefdevolle verbinding met het kind onmogelijk. Het kind heeft te maken met een volwassene die zijn of haar eigen kwetsing nog niet heeft durven aangaan. Een volwassene die onbewust zo zijn of haar eigen kwetsing doorgeeft.
Opgroeiend in zo’n omgeving is de kans groot dat je één of meerdere van onderstaande overtuigingen opdoet:
- Ik mag niks willen
- Mijn wil doet er niet toe
- Als ik mijn wil uitspreek gaat de ander weg
- Ik wil teveel
- Ik ben het niet waard om te willen
- Ik mag er niet zijn als ik iets wil
Je leert op deze manier dat ‘iets willen’ niet mag of gekoppeld is aan voorwaarden. Elke nieuwe ervaring die je hierin opdoet zorgt voor een diepere overtuiging. En zo wordt dat wat je als kind regelmatig ervaren hebt een realiteit, jouw realiteit.
De kans is groot dat jouw brein en lichaam je meerdere keren per dag herinneren aan jouw realiteit.
Vaak ben je je als volwassene niet bewust van deze gedachten of reacties van je lichaam, omdat ze zo gewoon voor jou zijn. Van jongs af aan is deze overtuiging erin geslopen en ben je gaan reageren zoals je nu nog reageert.
Precies dit is de reden dat je zo vaak mensen hoort zeggen: ‘Zo ben ik gewoon’. Maar in werkelijkheid ben je helemaal niet zo! Deze reacties zijn een gevolg van de diepe kwetsing van het jonge kind.
De taal van je lichaam
Wanneer een kind regelmatig in dit soort situaties terecht komt, is dat ontzettend pijnlijk. Om zichzelf te beschermen trekt het zich terug uit het contact. Wellicht herken je dit of kun je je voorstellen hoe ontzettend alleen dit voor het kind moet zijn.
Wanneer je met deze beweging bekend bent, kunt je dat vaak terug vinden in de bouw van je lichaam. Je ziet dan dat het gebied rond je middenrif zich wat teruggetrokken heeft.
Wanneer dat bij jouw niet zo is en je de kwetsing wel herkent, dan is de kans groot dat je bekender bent met het aangaan van het gevecht. Dezelfde kwetsing ligt hieraan ten grondslag. Alleen was jouw (onbewuste) strategie anders, je ging het gevecht aan, zodat je het gevoel van machteloosheid minder voelde. Fysiek zul je deze reactie ook als volwassene nog regelmatig tegenkomen. Je zult op een moment dat je je aangevallen voet, je rug rechten en onbewust je borst wat meer vooruit drukken.
Beide strategieën maken zichtbaar dat er sprake is van een diepe kwetsing.
Je wil weer in eigendom nemen
Je wil is je als kind ontnomen en dat doet wat met je wilskracht en daarmee je levenskracht en -zin. Als kind was je daarmee alleen en dat was ondragelijk om steeds te moeten voelen. Je strategieën waren dan ook belangrijke hulpbronnen. Ze hebben je gebracht tot waar je nu bent.
Echter vaak zijn gebruiken we als volwassen mensen nog steeds dezelfde strategieën. Dat is niet altijd behulpzaam.
Door bewustzijn te ontwikkelen op dat wat je hier en nu in je leven doet. Welke strategieën jij als volwassene toepast, wordt het mogelijk om uit de vicieuze cirkel van angst en terugtrekken of vechten te stappen.
Innerlijke kracht en zelfvertrouwen
Alleen dan opent zich de mogelijkheid om jezelf opnieuw op liefdevolle wijze te accepteren en vertrouwd te raken met jouw werkelijke kracht en zelfvertrouwen. Dat geeft wilskracht en bevordert daarmee je eigenwaarde. Je kunt dan weer regie nemen over je eigen leven. Je maakt dan de stap van overleven naar leven!
Niet alleen, maar samen op reis
Dit is waar de dappere vrouwen tijdens dag vier van de training Vrouw-zijn, met hart en ziel mee gewerkt hebben. Nadat ze de dagen ervoor gewerkt hebben aan de verbinding met hun lichaam en de grond onder hun voeten (Eerste Chakra). De dag erna met het erkennen van hun lusten en verlangens in de dynamiek met de ander (Tweede chakra). Was het tijdens dag vier tijd om contact te maken met hun vitaliteit, kracht en wil: de brandstof voor het leven!
Mocht je ook deze reis willen aangaan dan heb ik goed nieuws!
Goed nieuws!
In september start het eerste deel van de training Vrouw-zijn, met hart en ziel, waarin je ruimte krijgt om samen met een groep vrouwen jezelf te herontdekken ten aanzien van de levensthema’s van de eerste vier chakra’s.
Tevens start er in september de training Leef je eigen leven! Dit is een gemengde groep van mannen en vrouwen, waarin we dezelfde levensthema’s onderzoeken.
In beide groepen werk ik met maximaal 8 deelnemers. Dus voel je een ‘Ja, dit wil ik!’ wacht dan niet te lang met aanmelden.
Wanneer je liever een individueel traject aan wilt gaan ben je ook van harte welkom. Je kunt dan een gratis kennismakingsafspraak plannen via de button bovenaan de pagina.
Voor meer informatie klik hieronder op één van de afbeeldingen 👇
